نمک دی سدیم پیرولوکینولین کینون (PQQ)

PQQ از سلول های بدن در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می کند و از متابولیسم انرژی و پیری سالم پشتیبانی می کند.همچنین به عنوان یک کوفاکتور جدید با فعالیت آنتی اکسیدانی و ویتامین B شناخته می شود.با مبارزه با اختلال عملکرد میتوکندری و محافظت از نورون ها در برابر آسیب اکسیداتیو، سلامت شناختی و حافظه را تقویت می کند.

مکمل‌های PQQ اغلب برای انرژی، حافظه، افزایش تمرکز و سلامت کلی مغز استفاده می‌شوند.PQQ پیرولوکینولین کینون است.گاهی اوقات به آن متوکساتین، نمک پیرولوکینولین کینون دی سدیم و ویتامین طول عمر نیز گفته می شود.این ترکیبی است که توسط باکتری ها ساخته می شود و در میوه ها و سبزیجات یافت می شود.

PQQ موجود در باکتری ها به آنها کمک می کند تا الکل و قند را هضم کنند که باعث تولید انرژی می شود.این انرژی به آنها کمک می کند تا زنده بمانند و رشد کنند.حیوانات و گیاهان مانند باکتری ها از PQQ استفاده نمی کنند، اما عامل رشدی است که به رشد گیاهان و حیوانات کمک می کند.همچنین به نظر می رسد که به آنها در تحمل استرس کمک می کند.

گیاهان PQQ را از باکتری های موجود در خاک جذب می کنند.آنها از آن برای رشد استفاده می کنند که سپس در میوه ها و سبزیجات یافت می شود.

همچنین اغلب در شیر مادر یافت می شود.این احتمالاً به این دلیل است که از میوه ها و سبزیجات مصرف شده جذب شده و به شیر منتقل می شود.

ادعا می‌شود که مکمل‌های PQQ سطوح انرژی، تمرکز ذهنی و طول عمر را افزایش می‌دهند، اما ممکن است تعجب کنید که آیا این ادعاها شایستگی دارد یا خیر.

برخی افراد می گویند که PQQ یک ویتامین ضروری است زیرا حداقل یک آنزیم حیوانی برای ساخت ترکیبات دیگر به PQQ نیاز دارد.به نظر می رسد حیوانات برای رشد و تکامل طبیعی به آن نیاز دارند، اما در حالی که شما اغلب PQQ در بدن خود دارید، مشخص نیست که آیا برای افراد حیاتی است یا خیر.

هنگامی که بدن شما غذا را به انرژی تجزیه می کند، رادیکال های آزاد نیز تولید می کند.به طور معمول بدن شما می تواند از شر رادیکال های آزاد خلاص شود، اما اگر تعداد آنها بیش از حد باشد، می تواند باعث آسیب شود که می تواند منجر به بیماری های مزمن شود.آنتی اکسیدان ها با رادیکال های آزاد مبارزه می کنند.

PQQ یک آنتی اکسیدان است و بر اساس تحقیقات نشان می دهد که در مبارزه با رادیکال های آزاد قوی تر از ویتامین C است.