محصول جدید Melissa officinalis (بادرنجبویه)

بادرنجبویه گیاهی چند ساله از خانواده نعناع است که تاریخچه آن بیش از 2000 سال است. بومی اروپای جنوبی و مرکزی و حوزه مدیترانه است. در طب سنتی ایرانی از بادرنجبویه برای اثرات آرام بخش و محافظت کننده عصبی استفاده می شده است. برگ های آن رایحه لطیف لیمو دارد و در تابستان گل های کوچک سفید رنگ پر از شهد تولید می کند که زنبورها را به خود جذب می کند. در اروپا از بادرنجبویه برای جذب زنبورها برای تولید عسل، به عنوان یک گیاه زینتی و برای استخراج اسانس استفاده می شود. از برگ ها به عنوان سبزی، چای و طعم دهنده استفاده می شود.

منبع تصویر: Pixabay

در واقع، به عنوان یک گیاه با سابقه طولانی، فواید بادرنجبویه فراتر از بهبود خواب است. همچنین در تنظیم خلق و خو، بهبود هضم، تسکین اسپاسم، تسکین تحریکات پوستی و کمک به بهبود زخم ها نقش دارد. تحقیقات نشان داده است که بادرنجبویه حاوی ترکیبات ضروری از جمله روغن های فرار (مانند سیترال، سیترونلال، ژرانیول و لینالول)، اسیدهای فنولیک (اسید رزمارینیک و کافئیک اسید)، فلاونوئیدها (کوئرستین، کامفرول و آپیژنین)، تری ترپن ها (اسید اورسولیک) است. و اسید اولئانولیک) و سایر متابولیت های ثانویه مانند تانن ها، کومارین ها و پلی ساکاریدها

تنظیم خلق و خو:
مطالعات نشان می دهد که مصرف روزانه 1200 میلی گرم بادرنجبویه به طور قابل توجهی نمرات مربوط به بی خوابی، اضطراب، افسردگی و اختلالات اجتماعی را کاهش می دهد. این به این دلیل است که ترکیباتی مانند رزمارینیک اسید و فلاونوئیدهای موجود در بادرنجبویه به تنظیم مسیرهای سیگنالینگ مغزی مختلف از جمله سیستم‌های GABA، ارژیک، کولینرژیک و سروتونرژیک کمک می‌کنند و در نتیجه استرس را کاهش می‌دهند و سلامت کلی را ارتقا می‌دهند.

محافظت از کبد:
نشان داده شده است که کسر اتیل استات عصاره بادرنجبویه باعث کاهش استئاتوهپاتیت غیرالکلی ناشی از چربی بالا (NASH) در موش می شود. تحقیقات نشان داده است که عصاره بادرنجبویه و رزمارینیک اسید می تواند تجمع چربی، سطح تری گلیسیرید و فیبروز را در کبد کاهش دهد و آسیب کبدی را در موش ها بهبود بخشد.

ضد التهاب:
بادرنجبویه به دلیل محتوای غنی از اسیدهای فنولیک، فلاونوئیدها و اسانس ها دارای فعالیت ضد التهابی قابل توجهی است. این ترکیبات از طریق مکانیسم های مختلفی برای کاهش التهاب کار می کنند. به عنوان مثال، بادرنجبویه می تواند تولید سایتوکین های پیش التهابی را که نقش مهمی در التهاب دارند، مهار کند. همچنین حاوی ترکیباتی است که سیکلواکسیژناز (COX) و لیپواکسیژناز (LOX) را مهار می‌کنند، دو آنزیم که در تولید واسطه‌های التهابی مانند پروستاگلاندین‌ها و لکوترین‌ها نقش دارند.

تنظیم میکروبیوم روده:
بادرنجبویه با مهار پاتوژن های مضر به تنظیم میکروبیوم روده کمک می کند و تعادل میکروبی سالم تری را ایجاد می کند. مطالعات نشان می دهد که بادرنجبویه ممکن است اثرات پری بیوتیکی داشته باشد و رشد باکتری های مفید روده مانندبیفیدوباکتریومگونه ها خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی آن همچنین به کاهش التهاب، محافظت از سلول های روده در برابر استرس اکسیداتیو و ایجاد محیط مطلوب تری برای رشد باکتری های مفید کمک می کند.