پپتیدهای کلاژن ماهی دریایی CAS 9064-67-9

پروتئین کلاژنبرداشته شده و سپس از طریق فرآیندی به نام هیدرولیز به واحدهای کوچکتر پروتئین (یا پپتیدهای کلاژن) تجزیه می‌شود (به همین دلیل است که به آنها کلاژن هیدرولیز شده نیز گفته می‌شود). این ذرات کوچکتر باعث می‌شوند پپتیدهای کلاژن دریایی به راحتی در مایعات گرم یا سرد حل شوند، که این امر آن را به راحتی به قهوه، اسموتی یا بلغور جو دوسر صبحانه شما اضافه می‌کند. و بله، بی‌بو و بی‌مزه است.
مانند تمام منابع کلاژن، بدن کلاژن دریایی را به طور کامل جذب نمی‌کند و مستقیماً به جایی که نیاز دارد تحویل نمی‌دهد. بلکه کلاژن را به اسیدهای آمینه‌ی جداگانه‌اش تجزیه می‌کند که سپس توسط بدن جذب و استفاده می‌شوند. اگرچه حاوی ۱۸ اسید آمینه است، اما کلاژن دریایی با سطوح بالای گلیسین، پرولین و هیدروکسی پرولین مشخص می‌شود. توجه به این نکته مهم است که کلاژن دریایی تنها هشت اسید آمینه از نه اسید آمینه‌ی ضروری را دارد، بنابراین یک پروتئین کامل محسوب نمی‌شود.
حداقل ۲۸ نوع «نوع» کلاژن در بدن انسان یافت می‌شود، اما سه نوع - نوع I، نوع II و نوع III - حدود ۹۰٪ از کل کلاژن بدن را تشکیل می‌دهند. کلاژن دریایی حاوی کلاژن نوع I و II است. کلاژن نوع I، به طور خاص، در سراسر بدن (به جز غضروف) یافت می‌شود و بیشترین غلظت آن در استخوان، رباط‌ها، تاندون‌ها، پوست، مو، ناخن‌ها و پوشش روده است. نوع II عمدتاً در غضروف یافت می‌شود. از سوی دیگر، کلاژن گاو تغذیه شده با علف، سرشار از انواع I و III است. کلاژن نوع III در پوست، ماهیچه و رگ‌های خونی یافت می‌شود. ترکیب نوع I و III، کلاژن گاو تغذیه شده با علف را برای سلامت کلی برتر می‌کند.