پروتئین هیدرولیزات CAS 96690-41-4

وقتی پروتئین‌های هیدرولیز شده - که اغلب پروتئین‌های هیدرولیز شده نامیده می‌شوند - برای اولین بار در اوایل دهه ۲۰۰۰ به بازار عرضه شدند، اطلاعات زیادی در مورد تأثیر آنها بر اندازه و عملکرد بدن وجود نداشت؛ ما فقط می‌دانستیم که آنها سریع‌تر از پودرهای پروتئین سنتی هضم می‌شوند. برخی از مردم این سوال را مطرح می‌کردند که آیا این واقعاً تفاوتی ایجاد می‌کند و هیدرولیز شده‌ها را یک ترفند می‌دانستند. اکنون ما بهتر می‌دانیم.

یک دهه بعد، اکنون تحقیقات بیشتری برای استفاده داریم و هم پروتئین وی و هم پروتئین هیدرولیز شده کازئین در حال بازگشت به بازار هستند. آیا آنها هرگز به اندازه پروتئین‌های ایزوله یا کنسانتره محبوب خواهند شد؟ شاید نه، اما فراتر از هضم سریع، پروتئین وی و کازئین هیدرولیز شده مزایای جدی در موقعیت‌های خاص ارائه می‌دهند. در اینجا چیزی است که باید بدانید!

پروتئین هیدرولیز شده به پروتئینی اطلاق می‌شود که تا حدی هضم یا "هیدرولیز" شده است. نگران نباشید، انگار کسی شروع به جویدن پروتئین شما نکرده و آن را بیرون تف کرده است. این فرآیند شامل اضافه کردن آنزیم‌های پروتئولیتیک است که پروتئین را تجزیه می‌کنند، یا گرم کردن پروتئین با اسید. هر دو فرآیند هضم را تقلید می‌کنند و منجر به تجزیه پروتئین‌های دست نخورده به اسیدهای آمینه تکی و رشته‌های پپتیدی کوچک اسید آمینه می‌شوند.

پروتئین وی هیدرولیز شده در مقایسه با پروتئین وی ایزوله، حاوی لوسین بیشتری است.

جایگزینی گلیکوژن با کربوهیدرات‌ها پس از تمرین، روند ریکاوری را بهبود می‌بخشد و بدن شما را برای تمرین بعدی آماده می‌کند، به خصوص اگر ورزشکاری هستید که دو جلسه در روز یا چیزی مشابه آن را انجام می‌دهید.

بازسازی گلیکوژن توسط انسولین انجام می‌شود که در حضور کربوهیدرات‌ها به شدت تحریک می‌شود، اما در حضور پروتئین به تنهایی نیز تحریک می‌شود. پروتئین وی هیدرولیز شده در مقایسه با پروتئین‌های دست نخورده (ایزوله یا کنسانتره) پاسخ انسولینی به مراتب بیشتری را القا می‌کند که ممکن است بازسازی گلیکوژن بهتر و پاسخ آنابولیک بیشتری را هنگام مصرف پس از تمرین تسهیل کند.